Vuur maken in Vlaanderen
Vuur maken in Vlaanderen
Vuur
Heb je een toelating nodig om vuur te maken?
Sinds 29 juni 2019 is er nieuwe regelgeving van kracht die met uitzonderingen werkt voor jeugdverblijven, plaatsen van paalkamperen en tijdelijke plekken voor jeugdtoerisme (= jeugdlokalen met een max van 60 kalenderdagen verhuur en kampeerterreinen met een max. van 75 kalenderdagen verhuur).
In deze uitzondering zijn de volgende zaken bepaald:
In Vlaanderen mag je vrij, zonder een toelating aan te vragen, vuur maken op 25 meter van bos of natuurgebied. Voor heide gaat dit over 100m.
Je moet wel de toestemming hebben van de eigenaar van de grond.
Rekening houden met de afstand is 1 ding. Daarnaast zijn er ook nog andere voorwaarden:
- Je moet toestemming hebben van de eigenaar van de grond waarop je het vuur maakt.
- De eigenaar maakt schriftelijke melding aan de gemeente dat er de mogelijkheid is om een kampvuur aan te steken op het terrein.
- De eigenaar heeft geen verbod gekregen tot het maken van vuur omwille van brandgevaar.
- De gemeente kan extra voorwaarden opleggen via de eigenaar die je dan dient te respecteren.
- De risicocode m.b.t. brandgevaar die op dat moment van toepassing is.
Wil je toch in of vlakbij een bos (binnen een straal van 25 meter) een vuur maken dan moet je deze afwijking aanvragen bij het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB), tenzij er een permanente kampvuurkring in het natuurbeheerplan of de toegankelijkheidsregeling is voorzien. (Vraag dit na bij de eigenaar van het perceel of de boswachter).
Vuur maken op minder van 25 meter van een bos is echter niet aan te raden omwille van brandgevaar. Het ANB zal dit dan ook zelden toelaten.
Wil je toch een aanvraag doen, neem dan contact op met de bevoegde provinciale dienst van het ANB.
De afstand om vrij vuur te mogen maken in de buurt van huizen, boomgaarden, plaatsen waar hooi wordt opgeslagen, enz. is niet langer vastgelegd.
Wij adviseren alle groepen om rekening te houden met de veiligheid en zich te houden aan eventueel opgelegde voorwaarden ter preventie en bestrijding van het vuur.
Eigenlijk is het de bedoeling dat eigenaars een melding doen bij het eigen gemeente- of stadsbestuur. Je kan dan volgens de regels van de eigenaar en/of eventueel ook volgens de regels van de gemeente of brandweer, een kampvuur kan maken op het terrein zonder verdere aanvragen of meldingen.
Opgelet deze wetgeving is voor de zomer van 2019 is gewijzigd. Mogelijks hebben eigenaars hier nog geen werk van gemaakt, omdat vroeger de groep de verantwoordelijkheid had dit aan te vragen. Nu wil men dus dat dit in één keer in orde wordt gemaakt voor een vaste plek bij een verblijf of terrein. Niet elke eigenaar is hier vandaag al van op de hoogte. Je kan hen dus zeker ook doorverwijzen naar deze info.
Brandgevaar
Tijdens periodes van droogte kan er een algemeen verbod zijn op het maken van vuur.
De actuele risicocode voor jouw locatie kan je terugvinden op deze pagina.
Met betrekking tot de codes geldt de volgende regeling:
Code rood:
- Algemeen rookverbod
- Algemeen vuurverbod in eender welke vorm
- Algemeen rookverbod
- Algemeen vuurverbod in eender welke vorm, met uitzondering van gasvuren en kuilvuren (op voorwaarde dat ze na gebruik meteen gedoofd worden)
- Algemeen rookverbod
- Algemeen vuurverbod met uitzondering van gasvuren, kuilvuren, kook- en kampvuren. Afwijkingen van het permante verbod zijn bij code geel of groen mogelijk, maar alleen met machtiging van Natuur en Bos, én toelating van de terreinbeheerder.
Het juridische kader
Af en toe botsen groepen of eigenaars op weerstand en is het nodig om de huidige wetgeving, die vrij complex is doordat het op 3 plekken te zoeken is, er te kunnen bij halen. Daarom zetten we hieronder alles even op een rijtje.
Het veldwetboek zegt
Art. 89.Met geldboete van tien frank tot twintig frank en met gevangenisstraf van één dag tot vijf dagen of met een van die straffen alleen worden gestraft :
8°Zij die op het veld vuur aansteken op minder dan honderd meter afstand van huizen, bossen, heiden, boomgaarden, hagen, graan, stro, mijten of van plaatsen waar vlas te drogen is gelegd.
Het decreet houdende diverse bepalingen inzake omgeving, natuur en landbouw zegt
Art. 2. In artikel 89 van het Veldwetboek van 7 oktober 1886, gewijzigd bij de wetten van 4 december 1961 en 8 april 1969 en het decreet van 12 juli 2013, worden de volgende wijzigingen aangebracht:
1° punt 8° wordt vervangen door wat volgt: "8° zij die op het veld vuur aansteken op minder dan honderd meter afstand van heiden;";
2° er wordt een punt 9° toegevoegd, dat luidt als volgt: "9° zij die op het veld vuur aansteken op minder dan honderd meter afstand van huizen, boomgaarden, hagen, graan, stro, mijten of van plaatsen waar vlas te drogen is gelegd.";
3° er wordt een tweede lid toegevoegd, dat luidt als volgt: "Het verbod, vermeld in het eerste lid, 9°, geldt niet voor kampvuren op toeristische logiezen als vermeld in artikel 3 van het decreet van 5 februari 2016 houdende het toeristische logies, als aan al de volgende voorwaarden is voldaan:
1° de eigenaar of exploitant staat kampvuren toe;
2° de eigenaar of exploitant maakt schriftelijk melding bij het college van burgemeester en schepenen van de mogelijkheid om op zijn terrein kampvuren aan te steken;
3° de burgemeester, het college van burgemeester en schepenen, de politie, brandweer of een andere verantwoordelijke instantie verbiedt het aansteken van kampvuren niet wegens brandgevaar;
4° eventuele bijkomende voorwaarden die de burgemeester, het college van burgemeester en schepenen, de politie, de brandweer of een andere verantwoordelijke instantie heeft opgelegd, worden gerespecteerd.".
Het logiesdecreet zegt
1° terreinen waarop gedurende maximaal 75 kalenderdagen per jaar wordt gekampeerd in het kader van een evenement of door georganiseerde groepen kampeerders die onder toezicht van een of meer begeleiders staan. De eigenaar of exploitant van het terrein brengt de burgemeester van de gemeente waar het terrein ligt, vooraf schriftelijk op de hoogte als het terrein als dusdanig wordt gebruikt;
= dit zijn tijdelijke kampeer- of evenementweides
2° een toeristisch logies dat in het kader van het decreet van 18 juli 2003 betreffende de verblijven en verenigingen die een werking uitoefenen in het kader van `Toerisme voor Allen' als verblijf erkend en ingedeeld is in de categorie jeugdverblijfcentrum;
= alle erkende jeugdverblijven
= de paalkampeerplekken
4° een inrichting die wordt gebruikt voor de werking van een jeugdwerkinitiatief dat erkend, gesubsidieerd of georganiseerd is door de Vlaamse Gemeenschap, de Vlaamse Gemeenschapscommissie of door lokale besturen, waarin wordt verbleven of waarnaast wordt gekampeerd gedurende maximaal zestig kalenderdagen per jaar door georganiseerde jeugdgroepen die onder toezicht van een of meer begeleiders staan. De eigenaar of exploitant van de inrichting brengt de burgemeester van de gemeente waar de inrichting ligt, vooraf schriftelijk op de hoogte als de inrichting als dusdanig wordt gebruikt.
= jeugdlokalen die max 60 dagen verhuren
VERTAALD IN MENSENTAAL
Als je dus deze 3 beleidsdocumenten samen neemt kom je tot volgende juridische grond.
De uitzonderingen uit het logiesdecreet:
- tijdelijk kampeer- of evenementweides
- erkende jeugdverblijven
- paalkampeerplekken
- jeugdlokalen die max 60 dagen verhuren
Mogen door de toevoeging van het decreet houdende diverse bepalingen inzake omgeving, natuur en landbouw afwijken van het veldwetboek artikel 89.
Ze mogen op deze manier afwijken dat vuur maken mogelijk is op min 25m van bos, 100m van heide en mits rekening te houden met volgende vorwaarden:
- de eigenaar of exploitant staat kampvuren toe;
- de eigenaar of exploitant maakt schriftelijke melding bij CBS (college van burgemeesteren schepenen) van de mogelijkheid om op zijn terrein kampvuren aan te steken;
- de burgemeester, het CBS, de politie, brandweer of andere verantwoordelijke instantie verbiedt het aansteken van kampvuren niet wegen brandgevaar (zie ook de regels hieronder, rond brandgevaar);
- eventuele bijkomende voorwaarden die de burgemeester, het CBS, de politie, de brandweer of een andere verantwoordelijke instantie heeft opgelegd, worden gerespecteerd.